Ga naar de inhoud

Architectuur voor dialoog en ontwikkeling

Sylvia Prins reflecteert over de architectuur van de ruimte en ook van de interventies bij een groepsgesprek, en vertelt waarom ze mensen vaak uitnodigt om in een cirkel te zitten. 

Architectuur en vormgeving voor een beter gesprek

“Architecture is the thoughtful making of space.” (Louis Kahn)

Als teamcoach en groepsmediator ben ik steeds bewust bezig met de architectuur van interventies. Dit gaat niet alleen over de fysieke ruimte (bv werken met of zonder tafels, een ruimte op de werkplek of liever buitenshuis), maar vooral over: hoe ontwerp ik het proces?

  • Hoe vorm geven aan een gesprek?
  • Hoe een sfeer van veiligheid en openheid faciliteren?
  • Hoe mensen prikkelen om een stapje verder te zetten?
  • Hoe bruggen bouwen tussen twee partijen?

Het is daarbij altijd verleidelijk om een begeleiding ‘dicht te timmeren’ met methodieken en leuke oefeningen.

Veel lastiger is de uitdaging om juist een open ruimte te creëren waar iets nieuws kan ontstaan. Een leegte waar ook plaats is voor stilte, niet-weten en waar niet per se tot een ‘oplossing’ gekomen moet worden. Het even kunnen uithouden in de ‘in-between’, tussen het oude dat we loslaten en het nieuwe dat er nog niet is. Tolerantie voor chaos en het vertrouwen dat er ‘iets’ zal ontstaan.

Zo wordt een open ruimte een vruchtbare leegte.

> Lees verder over ‘de plek der moeite’ en de cirkel als basisvorm voor een open dialoog

(c) Sylvia Prins